Ακούσατε για το KOFOSIS.GR

 KOFOSIS.GR
Το Site αυτό έχει ως θέμα την κώφωση. Ασχολείται και αναδεικνύει
θέματα και προβληματισμούς από καθημερινές ιστορίες κωφών ανθρώπων.
Μπαίνοντας στο site και διαβάζοντας το τίτλο "Κουφός είσαι ρε; Δεν
ακούς;" παίρνεις μια ιδέα για το τι θα συναντήσεις. Διαβάζοντας τα
άρθρα που είναι αναρτημένα και βλέποντας τα βίντεο, συνειδητοποίησα ότι
στην ουσία δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τους κωφούς
ανθρώπους. Κάποιοι τους αντιμετωπίζουν ρατσιστικά, η τους λυπούνται
μολονότι δεν θα έπρεπε. Στην ουσία αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα
αλλά για αυτούς η κώφωση δεν είναι πρόβλημα, είναι μια καθημερινότητα
που αυτοί έχουν μάθει να ζουν και δεν ντρέπονται γι αυτό.
Θα αναφερθώ σε μια ιστορία του site με τίτλο "Ο στυγερός δολοφόνος", που μου έκανε αίσθηση,
για να  επισημάνω κάποια από τα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν οι κωφοί αλλά και την άγνοια που έχουν οι άνθρωποι που
ακούν για τις ιδιαιτερότητες των κωφών.
Μια κωφή γυναίκα πήγαινε με τον άντρα της ,ο οποίος ακούει, για
ψώνια στο κέντρο της Αθήνας με το μηχανάκι. Ο άντρας κατεβαίνει να
πάει για ψώνια, και η γυναίκα μένει πάνω στο μηχανάκι φορώντας το
κράνος χωρίς να δίνει σημασία τι γίνεται γύρω της. Επιστρέφοντας ο
άντρας της τον σταματάει ένας γέρος που καθότανε σε ένα παγκάκι και
του λέει
- Άντρας είναι αυτός στο μηχανάκι ή γυναίκα;
- Η γυναίκα μου (του απαντάει αυτός),
- Της μιλάω τόση ώρα και δεν απαντάει ξένη είναι;
- Όχι έχει πρόβλημα ακοής, τί θέλετε;
- Ήθελα να περάσω και φοβήθηκα, επειδή δεν μιλούσε και φορούσε τα
δερμάτινα και το κράνος την πέρασα για στυγερό δολοφόνο που περίμενε
τον συνεργό του.
 Την ιστορία της την διηγήθηκε ο άντρας της στο σπίτι και αυτό που είχε
η γυναίκα να πει είναι ότι δεν την ενόχλησε καθόλου που χαρακτηρίστηκε
στυγερή δολοφόνος, αντιθέτως της άρεσε γιατί έχει συνηθίσει να την
χαρακτηρίζουν κωφάλαλη και να την λυπούνται.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι αυτή δεν ντρέπεται που είναι κωφή
μολονότι αντιμετωπίζει δυσκολίες, αλλά ο κόσμος την αντιμετωπίζει
διαφορετικά.
Θα αναφερθώ τώρα και σε μια ιστορία "κουφή" που μου έκανε πραγματικά
εντύπωση στην οποία πάλι πρωταγωνιστεί μια γυναίκα κωφή.
Όταν γνώρισε τον άντρα της όπως μας διηγείται ο οποίος είναι και
ναυτικός, η πρώτη ερώτηση που της έκανε ήταν αν ενημερώνει στην
ρεσεψιόν των πλοίων που ταξιδεύει για την ιδιαιτερότητα της και εκείνη
του απάντησε
- Όχι θα έπρεπε;
- Και βέβαια γιατί αν βυθιστεί το πλοίο και εσύ κοιμάσαι πως θα το καταλάβεις;
- Σιγά μην βυθιστεί είπε χαμογελώντας.
Μετά από λίγο καιρό βυθίστηκε το πλοίο Σαμίνα και άλλαξε γνώμη,
αποφασίζοντας εάν ταξιδέψει ξανά μόνη να ενημερώσει.
Κάποια στιγμή όταν ταξίδεψε ξανά συνοδευόταν από την μητέρα της και
τον αδερφό της. Ο καιρός ήταν καλός και λαμβάνοντας υπόψη ότι
συνοδευόταν θεώρησε περιττό να ενημερώσει. Την ώρα που έπιναν καφέ στο
σαλόνι, αρχίζει να "στριγγλίζει" το μεγάφωνο. Το μεγάφωνο το
αντιλαμβανόταν φορώντας το ακουστικό της, ως ένα μεταλλικό ήχο.
Περίμενε λοιπόν να τελειώσει η ανακοίνωση για να της εξηγήσουν τι
είπε. Η μαμά και ο αδερφός της αρχίζουν να γελούν ακούγοντας την
ανακοίνωση και της λένε:
- Ξέρεις τι είπε; Αν είστε άτομο με ειδικές ανάγκες, προβλήματα όρασης
η ακοής, να ενημερώσει την ρεσεψιόν!
Έτσι της λύθηκε η απορία γιατί τόσα χρόνια που ταξιδεύει δεν την
ενημέρωσε κανείς γι αυτό. Επίσης την διαβεβαίωσαν ότι όταν τελείωσε η
ανακοίνωση ακούστηκε το εξής τραγούδι:
"μ ΄ αεροπλάνα και βαπόρια, και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια, κ όμως εσύ δεν μας ακούς".

Μια τραγελαφική ιστορία που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα και
δείχνει ότι όντως υπάρχει άγνοια για τα άτομα αυτά.

Τέτοιου είδους ιστορίες αρκετά κατατοπιστικές θα βρει κανείς  αν επισκεφθεί το KOFOSIS.GR
το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο ενδιαφέρον για τον διπλανό μας.